Zoals het gisteren was, onthoudt herinnering aan dingen uit het verleden levendige herinneringen aan bitterzoete momenten die in bewuste gedachten aan de zijlijn zijn gebleven. Het is zo vaak nu dat ik dat uitstekende plateau heb bereikt, een tijdperk dat ik nooit zou zijn geweest, waar deze herinneringen die beelden zijn als een caleidoscoop door mijn hoofd blijven knipperen. Nu, in de schemering van mijn jaren, hoe elegant het ook is, glanzen momenten van het verleden zo moeiteloos door bewuste gedachten. Na een leven vol beproevingen en beproevingen, ook al waren er vluchtige momenten van roem en glorie, ben ik me er volledig van bewust dat mijn leven betekenis had. De mensen die ik heb ontmoet, was het nou bv. iemand met horoscoop Steenbok, de vrienden die ik heb gemaakt en de jeugd die ik heb geïnspireerd van een sportieve en professionele carrière van 30 jaar, heeft me doen beseffen hoe dankbaar en gezegend ik altijd ben geweest.
Er zijn mensen die perplex door het leven dwalen, zoals kan zijn dat de keuzes die gemaakt zijn en het pad dat ze hebben genomen niet voldoen aan hun verwachtingen. Nu bevinden we ons in een tijdperk van eeuwigdurende beweging waar stille tijden en momenten van zelfreflectie zo zeldzaam zijn dat de tijden van vandaag het gemak van het leven van die stille dagen van weleer hebben weggevaagd.
Lieve Waterman, Nu zit ik in mijn gemakkelijke stoel gedachten van die tijden lang geleden herinner me me af en toe van een leven niet tevergeefs waar de levens die ik heb aangeraakt, de liefdes die ik heb verloren en de atletische prestaties die momenten in de zon blijven als vers als de ochtenddauw. Zoals ik me herinner was het een zomermorgen, waar de zon over de horizon naar beneden zakte bij het meer, daar stond een schoonheid die zo zeldzaam was. Haar is zo zwart, ogen zo blauw, een stralende lach waardoor infecties een meeslepend moment perfectioneerden. Ik wilde alleen maar dat de tijd stil zou blijven. Vanaf dat moment was mijn leven veranderd. De herinneringen sturen nu theeën van vreugde te midden van de sombere weerspiegeling van die ene zomerochtend.
Terwijl ik mijn glas Scotch in de achtbaan op de tafel aan mijn rechterkant laat rusten, sta ik nu op om uit het raam te staren. De regen valt nog steeds zo zacht tegen de ruit, hoewel ik haar gezicht nog steeds kan zien glimlachen naar me. Die heldere zomerdagen gevuld met liefdes, zoete omhelzing, nooit dacht ik ooit dat een liefde van sterrenbeeld Vissen zo groot tot een einde zou komen. Nu reikend naar de Scotch om een toost te hijsen ter nagedachtenis aan een liefde die de tand des tijds heeft beëindigd. Ik groet al diegenen wiens harten werden gewonnen, want zo gelukkig was ik meer dan eens in mijn leven een liefde die me zo gevangen hield in het beloofde land.
In een stille tijd is het waar herinneringen aan het licht komen. De drukte van onze moderne wereld overweldigt zo vaak mijn bewuste gedachte, maar ik herinner me dat ik er even over moest nadenken om de reflecties van herinneringen zo lang geleden te overdenken. Het is echt een plezier om die momenten terug te brengen die nu stilstaan. Alles wat ik nog over heb is de geneugten van het leven in de hoop te kunnen blijven bestaan. In het opnieuw vertellen van een levensverhaal voor het nageslacht in de hoop dat anderen kunnen vertellen dat het leven zin heeft, een doel dat zo groot is. Het is echt een schande dat we allemaal oud worden. Maar een vervuld leven is zo goed als het wordt. En voor mij ben ik gezegend.
